Puste Ciało. Okazja do malutkiej rozpaczy

SOPOCKI TEATR TAŃCASOPOCKI TEATR TAŃCA

 

SOPOCKI TEATR TAŃCA

PUSTE CIAŁO. OKAZJA DO MALUTKIEJ ROZPACZY

 

 

Białostocki Teatr Lalek, niedziela, 12 kwietnia, godz. 20:00

 

Koncept, reżyseria i choreografia: Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk

Współpraca choreograficzna i taniec: Magda Wójcik, Barbara Pędzich, Dorota Zielińska, Joanna Nadrowska, Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk

Muzyka: Mariusz Noskowiak

Kostiumy: Agnieszka Puławska

Reżyseria oświetlenia: Artur Aponowicz

Scenografia: Jacek Krawczyk, Artur Gołdys

Premiera: 15 i 16 listopada 2013 r., Teatr na Plaży

Czas trwania: ok. 90 min. (z przerwą)

 

 

 

Spektakl składa się z 2 aktów, a każdy z nich inspirowany jest życiem i twórczością innego artysty. Obaj artyści – Franz Kafka i Henri Toulouse-Lautrec zmagali się z trudnymi relacjami z rodziną, a ujście dla swojej niezwykłej wrażliwości znajdowali w sztuce, którą realizowali w skrajnie odmienne sposoby. Kafka, schowany w sobie i nieśmiały, nie chciał wydać najsłynniejszych swoich prac (zostały wydane po jego śmierci), zaś Toulouse-Lautrec wtopił się w bohemę artystyczną Paryża, stając się nieodłącznym jej elementem. Jeden, zanurzony w rozważaniach nad dominacją społeczeństwa nad jednostką, nie mógł znaleźć pełni swojego człowieczeństwa, harmonii i szczęścia. Drugi zatrzymując w kadrze ludzi i nastrój artystycznej społeczności chwalił życie i codzienność. Obaj umieli zauważyć detal, chwilę, ulotność. Spektakl rozdzielony przerwą, jest impresją na temat ich twórczości, część kafkowska mroczna i dynamiczna, część inspirowana pracami Toulouse-Lautreca pozornie swobodniejsza, z dekonstruowanym kankanem na czele. Obie części, choć w różny sposób, opowiadają o tym samym – o drodze do zrozumienia i pogodzenia się ze sobą i ze światem, którą musi przejść każdy człowiek i każdy artysta.

PUSTE CIAŁO. OKAZJA DO MALUTKIEJ ROZPACZY

Białostocki Teatr Lalek, niedziela, 12 kwietnia, godz. 20:00

Koncept, reżyseria i choreografia: Joanna Czajkowska i Jacek Krawczyk

Współpraca choreograficzna i taniec: Magda Wójcik, Barbara Pędzich, Dorota

Zielińska, Joanna Nadrowska, Joanna Czajkowska, Jacek Krawczyk

Muzyka: Mariusz Noskowiak

Kostiumy: Agnieszka Puławska

Reżyseria oświetlenia: Artur Aponowicz

Scenografia: Jacek Krawczyk, Artur Gołdys

Premiera: 15 i 16 listopada 2013 r., Teatr na Plaży

Czas trwania: ok. 90 min. (z przerwą)

Spektakl składa się z 2 aktów, a każdy z nich inspirowany jest życiem i twórczością innego artysty.

Obaj artyści – Franz Kafka i Henri Toulouse-Lautrec zmagali się z trudnymi relacjami z rodziną,

a ujście dla swojej niezwykłej wrażliwości znajdowali w sztuce, którą realizowali w skrajnie odmienne

sposoby. Kafka, schowany w sobie i nieśmiały, nie chciał wydać najsłynniejszych swoich

prac (zostały wydane po jego śmierci), zaś Toulouse-Lautrec wtopił się w bohemę artystyczną

Paryża, stając się nieodłącznym jej elementem. Jeden, zanurzony w rozważaniach nad dominacją

społeczeństwa nad jednostką, nie mógł znaleźć pełni swojego człowieczeństwa, harmonii

i szczęścia. Drugi zatrzymując w kadrze ludzi i nastrój artystycznej społeczności chwalił życie

i codzienność. Obaj umieli zauważyć detal, chwilę, ulotność.

Spektakl rozdzielony przerwą, jest impresją na temat ich twórczości, część kafkowska mroczna

i dynamiczna, część inspirowana pracami Toulouse-Lautreca pozornie swobodniejsza, z dekonstruowanym

kankanem na czele. Obie części, choć w różny sposób, opowiadają o tym

samym – o drodze do zrozumienia i pogodzenia się ze sobą i ze światem, którą musi

przejść każdy człowiek i każdy artysta.